ارسال پارامتر به پروسیجرها در پاسکال

ارسال پارامتر به پروسیجرها در پاسکال

با استفاده از پارامتر ها میتوانید مقادیری را به پروسیجرها ارسال و یا از انها دریافت نمایید
شکل کلی تعریف یک پروسیجر به صورت زیر است

Procedure  شناسه نام  [([var const ] نام پارامتر] نام پارامتر  , [] : )];

برای مثال دربرنامه زیر از ارسال پارامتر به پروسیجر استفاده شده است

Procedure Add(A,B : Integer);
begin
WriteLn(A+B);
End;

begin
 Add(10.5);
end.

دربرنامه فوق برای پروسیجر add دوپارامتر ورودی تعریف شده است
و درفراخوانی ان مقادیرموردنظر به عنوان پارامتر ارسال شده اند
با اجرای این برنامه کنترل به اولین خط بلوک اصلی برنامه انتقال می یابد
سپس کنترل برنامه به اولین خط بلوک کد پروسیجر add منتقل میگردد
ومقادیر 10 و 5 به ترتیب به پارامتر a , b تخصیص داده میشوند
درنهایت دستور خروجی اجرا شده و عدد 15 نمایش داده خواهد شد
با بازگشت کنترل برنامه به بلوک اصلی و رسیدن به کامه رزرو شده end  برنامه خاتمه می یابد
در زبان پاسکال پارامترها به دو دسته تقسیم می شوند

• پارامترهای ظاهری
• پارامترهای حقیقی

به پارامترهایی که هنگام تعریف پروسیجر مرود استفاده قرارمیگیرند
پارامترهای  ظاهری گفته میشود و پارامترهایی که هنگام فراخوانی پروسیجر مورد استفاده قرار میگرند
پارامترهای حقیقی میشود و به پارامتر هایی که هنگام فراخوانی پروسیجر مرود استفاده میگیرند پارامترهای حقیقی گفته میشود
برای نمونه در برنامه قبلی a , b پارامترهای ظاهری هستند و 10 , 5 پارامترهای حقیقی می باشند
پارامترهای ظاهری به چهار نوع تقسیم میشوند

• پارامترهای ارزشی
• پارامترهای مرجع
• پارامترهای متغییر بدون نوع
• پارامترهای ثابت

که درادامه به تشریح انها خواهیم پرداخت